Αντίγραφο του λίθου ΙI, ο οποίος βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Εικονίζονται δύο ιππείς που καλπάζουν προς τα αριστερά. Ο προπορευόμενος ιππεύει γυμνός, φορώντας μόνο μια χλαμύδα, που στερεώνεται με πόρπη στον λαιμό και ανεμίζει προς τα πίσω. Ο άντρας ανασηκώνει το αριστερό του χέρι, ίσως για να συγκρατήσει το μετάλλινο στεφάνι που ήταν άλλοτε στερεωμένο στις οπές που ανοίγονται στα μαλλιά. Στρέφει τον κορμό του προς τον θεατή και γυρίζει πίσω να κοιτάξει τον σύντροφό του που ακολουθεί. Ο δεύτερος αυτός ιππέας, ντυμένος με κοντό χιτώνα, θώρακα και εμβάδες, κρατάει με τα δύο του χέρια τα χαλινάρια του αλόγου του, που αναπηδά ζωηρά. Τα χαλινάρια ήταν χάλκινα, προσαρμοσμένα στις οπές στο κεφάλι του ζώου.

Η ζωφόρος της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα εικονίζει την προετοιμασία των ιππέων για να λάβουν μέρος στην πομπή που σχημάτιζε ο αθηναϊκός λαός στη γιορτή των Παναθηναίων, προς τιμή της πολιούχου θεάς Αθηνάς. Προορισμός της πομπής ήταν ο ναός της Αθηνάς Πολιάδας στην Ακρόπολη και σκοπός της η μεταφορά του παναθηναϊκού πέπλου για το πανάρχαιο ξόανο της θεάς, καθώς και η τέλεση μεγάλης θυσίας ζώων στον Μεγάλο Βωμο έξω από τον ναό.

Οι ιππείς που εικονίζονται στη δυτική ζωφόρο βρίσκονται ακόμη στον Κεραμεικό, το σημείο εκκίνησης της πομπής. Κάποιοι συζητούν, άλλοι δένουν τα σανδάλια τους, άλλοι περνούν τα ηνία στα άλογα ή προσπαθούν να τα δαμάσουν, ενώ κάποιοι καλπάζουν σε αραιή, ακόμη, διάταξη.

Η δυτική ζωφόρος σώζεται σχεδόν ακέραιη, καθώς η ανατίναξη του Παρθενώνα από τους Βενετούς του στρατηγού Francesco Morosini το 1687 δεν έπληξε την πλευρά αυτή του ναού. Το μήκος της υπολογίζεται στα 21,18 μ. και αποτελείται από δεκαέξι λίθους. Οι δεκατέσσερις εκτίθενται στο Μουσείο Ακρόπολης μετά την καταβίβασή τους από τον Παρθενώνα το 1993 και την παραμονή τους στο παλαιό Μουσείο Ακρόπολης για δεκαπέντε περίπου χρόνια. Οι λίθοι I και II βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, στο οποίο κατέληξαν μετά την απόσπασή τους από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή.