Αριθμός αντικειμένου
Ακρ. 15002
Δημιουργός
Αλκαμένης και ο κύκλος του
Είδος
Αρχιτεκτονικό γλυπτό
Εποχή
Κλασική εποχή
Χρονολόγηση
420-415 π.Χ.
Διαστάσεις
Ύψος: 2,321 μ.
Υλικό
Μάρμαρο Πεντέλης
Θέση
Πρώτος όροφος, δυτικά
Μία από τις έξι Κόρες, γνωστές ως Καρυάτιδες, οι οποίες στήριζαν αντί για κίονες, την οροφή της νότιας πρόστασης του Ερεχθείου. Η Κόρη στηρίζεται στο αριστερό πόδι, ενώ το δεξί προβάλει λυγισμένο μπροστά. Πάνω στον δεξιό μηρό σώζεται μεταγενέστερο graffito. Φορά δωρικό πέπλο που συγκρατείται με ζώνη και σχηματίζει πλούσια αναδίπλωση. Στους ώμους στερεώνεται διπλωμένο ιμάτιο το οποίο πέφτει ασύμμετρα στην πλάτη. Με το αριστερό χέρι θα συγκρατούσε την άκρη του ιματίου της, ενώ με το δεξί θα κρατούσε φιάλη, όπως γνωρίζουμε από αρχαία αντίγραφα. Η Κόρη D διαφοροποιείται από τις αδερφές της στις αναλογίες, που είναι πιο ραδινές, και στην κίνηση του σώματος, που είναι πιο έντονη.
Ο τόρμος που συνδέει το κιονόκρανο με το κεφάλι της Κόρης διαφέρει από εκείνον των υπόλοιπων Κορών γεγονός που θεωρήθηκε ότι οφείλεται είτε σε αρχαία επισκευή είτε στον καλλιτέχνη και την ποιότητα του μαρμάρου. Το 1826, κατά την πολιορκία της Ακρόπολης, η Κόρη D χτυπήθηκε από κανόνι και έπεσε κάτω. Το κεφάλι της αποκολλήθηκε τότε από το σώμα, αλλά στην αναστήλωση της το 1837 συγκολλήθηκε πάλι στο άγαλμα.
Τα αγάλματα των Κορών που διακοσμούσαν τη νότια πρόσταση του Ερεχθείου, στέκονταν σε χαμηλό βατήρα (πόδιον), διατεταγμένα σε σχήμα Π και στραμμένα προς την οδό της Ακρόπολης, από όπου περνούσε η πομπή των Παναθηναίων. Οι κατακόρυφες πτυχές του ρούχου τους θυμίζουν τις ραβδώσεις των κιόνων και τα ιδιότυπα κιονόκρανα (κάλαθοι) στα κεφάλια συγκέντρωναν τα φορτία της οροφής και τα κατεύθυναν προς τα κάτω.
Η αντικατάσταση κιόνων με αγάλματα γυναικών ήταν γνωστή στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική ήδη από την Αρχαϊκή εποχή. Τα αγάλματα σε οικοδομική επιγραφή του ναού ονομάζονται απλώς Κόρες. Ο όρος Καρυάτιδες παραδίδεται από τον Βιτρούβιο, ο οποίος διηγείται ότι οι γυναίκες από τις Καρυές της Λακωνίας Πελοποννήσου τιμωρήθηκαν από τους υπόλοιπους Έλληνες να κουβαλούν στο κεφάλι το βάρος όλων των ρούχων και των κοσμημάτων τους επειδή η πόλη τους είχε προσφέρει βοήθεια στους Πέρσες. Σύμφωνα με τον Λουκιανό οι γυναίκες από τις Καρυές φημίζονταν για τον χορό που χόρευαν προς τιμή της θεάς Άρτεμης με κάνιστρα στο κεφάλι.
Στη σύγχρονη εποχή έχουν δοθεί στις Καρυάτιδες πολλές ερμηνείες: κόρες του Κέκροπα, Αρρηφόροι ή νέες που συμμετέχουν στην πομπή των Παναθηναίων. Η πειστικότερη ωστόσο υποστηρίζει ότι αποτελούσαν το υπέργειο μνημείο του τάφου του μυθικού Κέκροπα, το Κεκρόπειο, το οποίο βρισκόταν ακριβώς από κάτω. Ήταν οι χοηφόροι που απέδιδαν τιμές στον νεκρό ήρωα-βασιλιά με τις φιάλες που κρατούσαν στο χέρι.
Πέντε από τις Καρυάτιδες, οι Κόρες Α, Β, D, E, F βρίσκονται στην Ελλάδα ενώ η έκτη, η Κόρη C βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, μετά την απόσπασή της το 1804 από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin. Το 1979 οι Κόρες απομακρύνθηκαν από το μνημείο προκειμένου να προστατευτούν από την ατμοσφαιρική ρύπανση και μεταφέρθηκαν στο παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης. Στη θέση τους στο Ερέχθειο τοποθετήθηκαν πιστά αντίγραφα από συνθετικό λίθο. Από το 2009 εκτίθενται στο νέο Μουσείο Ακρόπολης.
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας στον ιστότοπό μας
Η χρήση των δεδομένων σας περιγράφεται στις ρυθμίσεις απορρήτου