Η μορφή έχει τετράγωνο πρόσωπο, φαρδιά μύτη και τονισμένο σαγόνι, ενώ τα μάτια και το στόμα σχηματίζονται αδρά. Τα μαλλιά της, που καλύπτονται από ιμάτιο, φουσκώνουν πάνω από το μέτωπο, χωρίζονται στη μέση και μαζεύονται στο πίσω μέρος σε κότσο. Το κεφάλι έχει κατασκευαστεί με μήτρα και σώζει ίχνη λευκού επιχρίσματος και ώχρας.
Από παρόμοια ειδώλια που σώζονται ακέραια γνωρίζουμε πως η εικονιζόμενη μορφή θα παριστανόταν καθιστή, πιθανότατα σε δίφρο (σκαμνί), ντυμένη με μακρύ χιτώνα και ιμάτιο από πάνω. Τα χέρια της είτε ακουμπούσαν και τα δύο λυγισμένα στους μηρούς είτε ακουμπούσε μόνο το αριστερό και το δεξί ερχόταν μπροστά στο στήθος. Ο συγκεκριμένος εικονογραφικός τύπος ειδωλίου είναι δημοφιλής ήδη από την Αρχαϊκή εποχή και απαντά σε πολλές παραλλαγές σε όλο τον ελλαδικό χώρο.