Όρος με επιγραφή υποθήκευσης σπιτιού που βρέθηκε το 2000, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην οικία Λ.

Ο λίθος έχει σχήμα ακανόνιστο και είναι αδρά δουλεμένος. Στο πάνω μέρος της μπροστινής όψης έχει χαραγμένη σε δύο στίχους την επιγραφή: ΟΡΟΣ ΟΙΚΙΑΣ ΠΕ[Π]/ΡΑΜΕΝΗΣ ΕΠΙΛΥΣ[ΕΙ], δηλαδή «ορόσημο σπιτιού που έχει πουληθεί υπό τον όρο της απελευθέρωσης (από το χρέος)».

Ο όρος ανήκει σε μια ειδική κατηγορία επιγραφών ιδιωτικού χαρακτήρα και παρέχει την πληροφορία ότι το σπίτι, πιθανότατα η οικία Λ, πουλήθηκε για να λάβει ο ιδιοκτήτης της δάνειο. Στο τυπικό και σύντομο κείμενο του όρου, η πιστωτική συναλλαγή αναφέρεται ως πράσις επί λύσει. Όπως δηλώνει το ουσιαστικό «πράσις», δηλαδή πώληση, ο οφειλέτης πωλούσε στην πραγματικότητα το ακίνητό του ως εγγύηση στον πιστωτή του, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα του «επί λύσει», της εξαγοράς του δηλαδή, μετά την αποπληρωμή του δανείου.

Ο ενυπόθηκος δανεισμός ήταν μία συνηθισμένη πρακτική στην οικονομική δραστηριότητα της πόλης των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων και καθοριζόταν από αυστηρούς νομικούς κανόνες. Η τοποθέτηση «όρων» στην υποθηκευμένη ιδιοκτησία αποσκοπούσε στην προστασία της περιουσίας των πιστωτών αλλά και στην τήρηση της διαφάνειας των διαδικασιών.