Αριθμός αντικειμένου
Ακρ. 20010
Δημιουργός
Εργαστήριο του Φειδία
Είδος
Αρχιτεκτονικό γλυπτό
Εποχή
Κλασική εποχή
Χρονολόγηση
445-440 π.Χ.
Διαστάσεις
Ύψος: 1,338 μ.
Μήκος: 1,334 μ.
Υλικό
Μάρμαρο Πεντέλης
Θέση
Αίθουσα Παρθενώνα
Στη μετόπη 11, ο Ηρακλής κατανικά έναν γονατισμένο Γίγαντα, στα δεξιά. Ένα θραύσμα κεφαλιού (ΕΑΜ 5673), το οποίο βρίσκεται στην αποθήκη του Μουσείου, ίσως ανήκει στον Γίγαντα. Στα αριστερά του Ηρακλή, ένας μικρός Έρωτας κατευθύνει τα βέλη του προς τον Γίγαντα που απεικονίζεται στην επόμενη μετόπη 12 (Ακρ. 20011). Τα φτερά του Έρωτα αποδίδονταν με χρώμα ενώ το λουρί της φαρέτρας του ήταν πρόσθετο από χαλκό.
Η παρουσία του Ηρακλή ήταν καθοριστική για την έκβαση της μάχης. Σύμφωνα με έναν πανάρχαιο χρησμό οι θεοί θα νικούσαν τους Γίγαντες μόνο εάν πολεμούσε δίπλα τους και ένας θνητός. Έτσι ο Δίας κάλεσε τον Ηρακλή, τον γιο που είχε αποκτήσει με τη θνητή Αλκμήνη. Στη μάχη ο Ηρακλής εξολόθρευσε πολλούς Γίγαντες, ανάμεσα στους οποίους και τον Αλκυονέα. Ο ήρωας κατάφερε να τον νικήσει όταν τον σήκωσε στους ώμους, απομακρύνοντάς τον από το χώμα της πατρίδας του που τον έκανε αθάνατο. Μετά το τέλος της μάχης ο Δίας αντάμειψε τον Ηρακλή για την ανδρεία του χαρίζοντάς του την αθανασία.
Στις δεκατέσσερις μετόπες της ανατολικής πλευράς του Παρθενώνα παριστάνεται η Γιγαντομαχία, η πάλη των θεών του Ολύμπου με τους Γίγαντες, στην οποία πρωτοστάτησε η θεά Αθηνά.
Κάθε μετόπη της ανατολικής πλευράς εικονίζει δύο μορφές, εκτός από τις μετόπες 4 και 11 που εικονίζουν τρεις και τις μετόπες 5, 7, 10 και 14 που περιλαμβάνουν μια μορφή με άρμα. Η μεγάλη φθορά της επιφάνειάς τους έχει αφαιρέσει πολλές λεπτομέρειες, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται με ασφάλεια οι μορφές. Η ταύτισή τους γίνεται με τη βοήθεια μυθολογικών, φιλολογικών και άλλων εικονογραφικών πηγών. Η φθορά οφείλεται σε σκόπιμο σφυροκόπημα, ίσως κατά τη μετασκευή του Παρθενώνα σε χριστιανική εκκλησία.
Ο βομβαρδισμός του Παρθενώνα από τον Francesco Morosini το 1687 δεν έθιξε τις ανατολικές μετόπες ενώ η κακή κατάσταση διατήρησής τους απέτρεψε την αρπαγή τους από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, ο οποίος το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή, απέσπασε μεγάλο μέρος των γλυπτών του Παρθενώνα, τα οποία κατέληξαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Σήμερα το σύνολο των ανατολικών μετοπών βρίσκεται στο Μουσείο της Ακρόπολης. Από το μνημείο καταβιβάστηκαν το 1987-1989, προκειμένου να προφυλαχθούν από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Smith, A.H., British Museum. The Sculptures of the Parthenon, London, 1910, σελ. 40, εικ. 73, 73Α
Collignon, M., Le Parthénon, Paris, 1912, σελ. 28, πίν. 23-24, 25
Praschniker, C., Parthenonstudien, Augsburg/Wien, 1928, σελ. 173-175, 213-218, εικ. 108-109, 128, 133
Fehl, P., «The Rocks on the Parthenon Frieze», Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 24, No. 1/2 (Jan. - Jun), 1961, εικ. 3f
Brommer, F., Die Metopen des Parthenon, Mainz, 1967, σελ. 34-35, εικ. 71-74, 82, αρ. κατ. OST 11
Ridgway, B.S., Fifth Century Styles in Greek Sculpture, Princeton, 1981, σελ. 21, 23
Δεσπίνης, Γ., Παρθενώνεια, Αθήνα, 1982, σελ. 2
Tiverios, M., «Observations on the East metopes of the Parthenon», American Journal of Archaeology 86, 1982, σελ. 227, 229, εικ. 29.2
Wesenberg, B., «Parthenongebälk und Südmetopen», Jahrbuch des Deutschen Archäologischen Instituts 98, 1983, σελ. 57-65
Boardman, J., Greek Sculpture. Τhe Classical Period. A Handbook, London, 1985, σελ. 103-104, εικ. 89
Berger, Ε., Der Parthenon in Basel. Dokumentation zu den Metopen, Mainz, 1986, σελ. 66-68, εικ. 64, 72.1, αρ. κατ. OST 11
Schwab, K., The Parthenon metopes and Greek vase painting: a study of comparison and influences, UMI (διδακτορική διατριβή), 1988, σελ. 46-49, 61-62, εικ. 28, 57
Castriota, D., Myth, Ethos and Actuality. Official Art in fifth century BC Athens, Madison, 1992, σελ. 138-143, εικ. 13
Schwab, K., «Parthenon East Metope XI: Herakles and the Gigantomachy», American Journal of Archaeology 100, 1996, σελ. 81-90
Τριάντη, Ι., Το Μουσείο Ακροπόλεως, Ο Κύκλος των Μουσείων, Αθήνα, 1998, σελ. 262-263, εικ. 263
Holtzmann, B., Pasquier, Al., Histoire de l'art antique: l' art grec, Manuels de l' Ecole du Louvre III, Paris, 1998, σελ. 179-180
Blundell, S., «Marriage and the maiden: narratives on the Parthenon», στο S. Blundell, M. Williamson (επιμ.), The sacred and the feminine in ancient Greece, London-New York, 1998, σελ. 55, 57-58
Rolley, Cl., La Sculpture Grecque. La periode classique, 2, Paris, 1999, σελ. 72-73, 86, εικ. 58
Μαλλούχου-Tufano, Φ., «1975-1999 Μελέτες, έρευνες, έργα στην Ακρόπολη: Χρονολόγιο», Ενημερωτικές ειδήσεις από την αναστήλωση των μνημείων της Ακρόπολης τεύχος 1, 2001, σελ. 5
Holtzmann, B., L’ Acropole d’Athènes. Monuments, cultes et histoire du sanctuaire d’Athèna Polias, Paris, 2003, σελ. 122
Schwab, K., «The Parthenon East Metopes, the Gigantomachy, and Digital Technology», στο M.B. Cosmopoulos (επιμ.), The Parthenon and it sculptures, Cambridge, 2004, σελ. 150-165
Schwab, K., «Celebrations of Victory: the Metopes of the Parthenon», στο J. Neils (επιμ.), The Parthenon: From Antquity to the Present, Cambridge, 2005, σελ. 168-173
Barringer, J. M., Art, Myth, and Ritual in Classical Greece, Cambridge, 2008, σελ. 71, εικ. 50
Davison, C.C., Lundgreen, B., Waywell, G.B., Pheidias. The Sculptures and Ancient Sources, Bulletin of the Institute of Classical Studies Supplement 105, London, 2009, σελ. 577
Ellinghaus, C., Die Parthenonskulpturen. Der Bauschmuck eines öffentlichen Monumentes der demokratischen Gesellschaft Athens zur zeit des Perikles -Techniken in den bildenden Kunst zur Tradierung von Aussagen, Hamburg, 2011, σελ. 32, 40-41, αρ. κατ. 31
Bucher, G.S., Deupi, J. (επιμ.), An Archaeologist's Eye: The Parthenon Drawings of Katherine A. Schwab, Consulate General of Greece in New York City, January 16 - March 7, 2014 and 6 other locations, Fairfiled University, 2014, εικ. 2, αρ. κατ. 11
Βλασσοπούλου, Χ., «Από τo έργο της Α΄ Εφορείας για τα μνημεία της Ακρόπολης 2003-2011», στο Χ. Μπούρας, Β. Ελευθερίου (επιμ.), 6η Διεθνής Συνάντηση για την Αποκατάσταση των Μνημείων Ακροπολέως, Πρακτικά, Αθήνα 4-13 Οκτωβρίου 2013, Αθήνα, 2015, σελ. 93
Neils, J., Reinbold, D., Sternberg, R., «More than the time of day: Helios to the rescue», στο M.M. Miles (επιμ.), Autopsy in Athens. Recent Archaeological Research on Athens and Attica, Oxford-Philadelphia, 2015, εικ. 3.2
Vlassopoulou, Chr., Mantis, A., «Disjecta membra. The Dismemberment and Dispresal of the Acropolis Antiquities», στο F. Mallouchou-Tufano, A. Malikourti (επιμ.), 200 years the Parthenon marbles in the British Museum. New contributions to the issue, Athens, 2016, σελ. 35
Meyer, M., Athena, Göttin von Athen Kult und Mythos auf der Akropolis bis in klassische Zeit, Wien, 2017, σελ. 107-108, εικ. 146
Hurwit, J.M., «Helios Rising: the Sun, the Moon, and the Sea in the Sculptures of the Parthenon», American Journal of Archaeology 121, 2017, σελ. 545
Michaelis, Α., Der Parthenon, Leipzig, 1870 und 1871, σελ. 35-36:30, 142-145, 147, πίν. V
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας στον ιστότοπό μας
Η χρήση των δεδομένων σας περιγράφεται στις ρυθμίσεις απορρήτου