Αριθμός αντικειμένου
Ακρ. 20022
Δημιουργός
Φειδίας
Είδος
Αρχιτεκτονικό γλυπτό
Εποχή
Κλασική εποχή
Χρονολόγηση
442-438 π.Χ.
Διαστάσεις
Ύψος: 1,01 μ.
Μήκος: 1,395 μ.
Πλάτος: 0,595 μ.
Υλικό
Μάρμαρο Πεντέλης
Θέση
Αίθουσα Παρθενώνα
Στον λίθο VIII ένας γενειοφόρος ιππέας προσπαθεί να συγκρατήσει το αφηνιασμένο άλογό του τραβώντας με δύναμη το ηνίο, που αρχικά ήταν χάλκινο. Για να ισορροπήσει καρφώνει το δεξί πόδι του σε βράχο ενώ η αντίσταση που προβάλλει το ζώο αποτυπώνεται στις διογκωμένες φλέβες του. Ο ιππέας φορά εξωμίδα και χλαμύδα που ανεμίζει πίσω του. Στο κεφάλι φορά αλωπεκή και στα πόδια εμβάδες, οι απολήξεις των οποίων ήταν γυρισμένες προς τα έξω και αποδίδονταν με χάλκινα ελάσματα. Το πρόσωπό του είναι αντίγραφο του αυθεντικού, το οποίο χάθηκε μεταξύ των ετών 1802 και 1870.
Ο λίθος ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ως προς την ευρηματική σύνθεση και την αριστοτεχνική εκτέλεση, που μαρτυρούν κορυφαίο δημιουργό, ίσως τον ίδιο τον Φειδία. Στον ιππέα οι περισσότεροι μελετητές αναγνωρίζουν έναν από τους δύο ιππάρχους, τους επικεφαλής του αθηναϊκού ιππικού. Άλλοι πάλι τον ταυτίζουν, όπως και τον επίσης γενειοφόρο ιππέα του λίθου IV (Ακρ. 20018), με Θράκα σύμμαχο, λόγω της θρακικής ενδυμασίας του. Όσοι όμως αποδίδουν μυθολογικό περιεχόμενο στη ζωφόρο αναγνωρίζουν στη μορφή τον μυθικό βασιλιά της Αθήνας Θησέα, συντελεστή του συνοικισμού των διασκορπισμένων κοινοτήτων της Αττικής και ιδρυτή της γιορτής των Παναθηναίων.
Η ζωφόρος της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα εικονίζει την προετοιμασία των ιππέων για να λάβουν μέρος στην πομπή που σχημάτιζε ο αθηναϊκός λαός στη γιορτή των Παναθηναίων, προς τιμή της πολιούχου θεάς Αθηνάς. Προορισμός της πομπής ήταν ο ναός της Αθηνάς Πολιάδας στην Ακρόπολη και σκοπός της η μεταφορά του παναθηναϊκού πέπλου για το πανάρχαιο ξόανο της θεάς, καθώς και η τέλεση μεγάλης θυσίας ζώων στον Μεγάλο Βωμό έξω από τον ναό.
Οι ιππείς που εικονίζονται στη δυτική ζωφόρο βρίσκονται στον Κεραμεικό, το σημείο εκκίνησης της πομπής. Κάποιοι συζητούν, άλλοι δένουν τα σανδάλια τους, άλλοι περνούν τα ηνία στα άλογα ή προσπαθούν να τα δαμάσουν και κάποιοι άλλοι καλπάζουν, ακόμη σε αραιή διάταξη.
Η δυτική ζωφόρος σώζεται σχεδόν ακέραιη, καθώς η ανατίναξη του Παρθενώνα από τους Βενετούς του στρατηγού Francesco Morosini το 1687 δεν έπληξε την πλευρά αυτή του ναού. Το μήκος της είναι 21,18 μ. και αποτελείται από δεκαέξι λίθους. Οι δεκατέσσερις εκτίθενται στο Μουσείο Ακρόπολης μετά την καταβίβασή τους από τον Παρθενώνα το 1993 και την παραμονή τους στο παλαιό Μουσείο Ακρόπολης για δεκαπέντε περίπου χρόνια. Οι λίθοι I και II βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, στο οποίο κατέληξαν μετά την απόσπασή τους από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή.
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας στον ιστότοπό μας
Η χρήση των δεδομένων σας περιγράφεται στις ρυθμίσεις απορρήτου